Yoksa siz halâ...!
:: EDEBİYAT DÜNYASI :: Makaleler
1 sayfadaki 1 sayfası
Yoksa siz halâ...!
tarafından güney C.tesi Eyl. 06 2008, 13:57
Yoksa siz halâ birilerine iyi görünmeye mi çalışıyorsunuz?
Yoksa siz halâ birilerinin gözünde değer mi kazanmaya çalışıyorsunuz?
Ya da Allah (celle celalüh) adına yaptığınız şeyleri kulların görmediğinden mi şikayetçisiniz?
Ne kadar iyilik yaparsanız yapın sonunda üzülen kırılan siz mi oluyorsunuz?
Hep ben mi alttan alacam diye düşünüyorsunuz?
Hiç merak etmeyin hem de hiç mi hiç merak etmeyin!!
Bir Hadisi Kutside Yüce Rabbimiz ‘Ben kalbi kırıklarla beraberim’ (Keşfu’l-Hafa, 1, 234.) buyuruyor. Mevlâ bizimle olmayınca dünya bizimle olsa neye yarar.Ya da dünyanın bize ne faydası olur.. Mevlâ bizimle olunca neye ihtiyacımız var ki..
Hani bir söz var ya ”iyilik yap denize at, balık bilmezse Hâlık bilir” diye aşağıdaki ayeti kerimede bunu kanıtlıyor:
Lokman suresi 16. ayette; Lokman hekim oğluna verdiği nasihatinde;
16. (Lokman, öğütlerine devamla şöyle demişti) Yavrucuğum! Yaptığın iş (iyilik veya kötülük), bir hardal tanesi ağırlığında bile olsa ve bu, bir kayanın içinde veya göklerde yahut yerin derinliklerinde bulunsa, yine de Allah onu (senin karşına) getirir. Doğrusu Allah, en ince işleri görüp bilmektedir ve her şeyden haberdardır.
Rabbimiz hardal tanesi dahide olsa bir iyiliği yok saymayacağını buyuruyor. Aranızda hardalın nasıl bişey olduğunu bilen var mı? bilenler vardır elbet, bilmeyenler kısa bir araştırma yapsınlar lütfen..
Bir Hadisi Şerifte ”Allahu Teâlâ bir kulunu sevdiği zaman Cibril’i çağırır ve ona: “Ben filanca kulumu seviyorum onu sen de sev” diye buyurur. Cibril’de bunun üzerine hemen onu sever. Sonra sema ehline nida edip: ”Allah (celle celalüh) (c.c.) filanca kulunu seviyor, onu siz de sevin” der. Sema ehline hemen onu severler. Sonra onu severler. Sonra onun için yeryüzü ehlinin (kalbine) bir saygınlık yerleştirilir.
Allahu Teâlâ bir kulunu sevmediği zaman ise; (yine) Cibril’i çağırır ve ona:
“Ben filanca kulumu sevmiyorum, onu sende sevme” diye buyurur. Bunun üzerine Cibril de onu sevmez ve Sema ehline nida edip:
“Allah (cellecelalüh) filanca kulunu sevmiyor. Onu sizde sevmeyin” der. Onlarda onu sevmezler. Sonra onun için yeryüzü ehlinin (kalbine) bir nefretlik yerleştirilir. (Müslim’de (2637)
O halde Rabbimizin rızasını kazandıktan sonra geriye ne kalıyor ki…!
alıntı
Yoksa siz halâ birilerinin gözünde değer mi kazanmaya çalışıyorsunuz?
Ya da Allah (celle celalüh) adına yaptığınız şeyleri kulların görmediğinden mi şikayetçisiniz?
Ne kadar iyilik yaparsanız yapın sonunda üzülen kırılan siz mi oluyorsunuz?
Hep ben mi alttan alacam diye düşünüyorsunuz?
Hiç merak etmeyin hem de hiç mi hiç merak etmeyin!!
Bir Hadisi Kutside Yüce Rabbimiz ‘Ben kalbi kırıklarla beraberim’ (Keşfu’l-Hafa, 1, 234.) buyuruyor. Mevlâ bizimle olmayınca dünya bizimle olsa neye yarar.Ya da dünyanın bize ne faydası olur.. Mevlâ bizimle olunca neye ihtiyacımız var ki..
Hani bir söz var ya ”iyilik yap denize at, balık bilmezse Hâlık bilir” diye aşağıdaki ayeti kerimede bunu kanıtlıyor:
Lokman suresi 16. ayette; Lokman hekim oğluna verdiği nasihatinde;
16. (Lokman, öğütlerine devamla şöyle demişti) Yavrucuğum! Yaptığın iş (iyilik veya kötülük), bir hardal tanesi ağırlığında bile olsa ve bu, bir kayanın içinde veya göklerde yahut yerin derinliklerinde bulunsa, yine de Allah onu (senin karşına) getirir. Doğrusu Allah, en ince işleri görüp bilmektedir ve her şeyden haberdardır.
Rabbimiz hardal tanesi dahide olsa bir iyiliği yok saymayacağını buyuruyor. Aranızda hardalın nasıl bişey olduğunu bilen var mı? bilenler vardır elbet, bilmeyenler kısa bir araştırma yapsınlar lütfen..
Bir Hadisi Şerifte ”Allahu Teâlâ bir kulunu sevdiği zaman Cibril’i çağırır ve ona: “Ben filanca kulumu seviyorum onu sen de sev” diye buyurur. Cibril’de bunun üzerine hemen onu sever. Sonra sema ehline nida edip: ”Allah (celle celalüh) (c.c.) filanca kulunu seviyor, onu siz de sevin” der. Sema ehline hemen onu severler. Sonra onu severler. Sonra onun için yeryüzü ehlinin (kalbine) bir saygınlık yerleştirilir.
Allahu Teâlâ bir kulunu sevmediği zaman ise; (yine) Cibril’i çağırır ve ona:
“Ben filanca kulumu sevmiyorum, onu sende sevme” diye buyurur. Bunun üzerine Cibril de onu sevmez ve Sema ehline nida edip:
“Allah (cellecelalüh) filanca kulunu sevmiyor. Onu sizde sevmeyin” der. Onlarda onu sevmezler. Sonra onun için yeryüzü ehlinin (kalbine) bir nefretlik yerleştirilir. (Müslim’de (2637)
O halde Rabbimizin rızasını kazandıktan sonra geriye ne kalıyor ki…!
alıntı
güney- Mesaj Sayısı : 581
Nerden : mardin
Rep :
Points : -12
Kayıt tarihi : 05/08/08
Similar topics:: EDEBİYAT DÜNYASI :: Makaleler
1 sayfadaki 1 sayfası
Bu forumun müsaadesi var:
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz