Orucun Önemi

tarafından VuslatGeceleri Cuma Eyl. 05 2008, 18:17

Allah-u Zülcelal ayet-i kerimede şöyle buyurmuştur:

"Ey iman edenler! Oruç sizden öncekilere farz kılındığı gibi, sizede farz kılındı." (Bakara; 183)

Oruç, İslam'dan önce Hz. İsa ve Hz. Musa (Aleyhisselam)'a da farz kılınmıştır. Oruç, Allah-u Zülcelal ile kulu arasında olan bir ibadettir.

Hadis-i Kudsi'de Allah-u Zülcelal şöyle buyurmuştur:

"İnsanoğlu bütün amellerini kendi için yapar, yalnız orucu kendisi için tutmaz. Orucu ancak benim için tutar. Oruç benim içindir. Onun mükafaatını ve sevabını ancak ben veririm. Allah'ın kendisine ait dilediği ve kendisinin mükafat vereceği oruç insan oğluna yeterlidir." (Buhari)

Salman-ı Farisi (Radıyallahu Anh) şöyle anlatmıştır: Rasûlullah (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) Şaban ayının son günü hutbeye çıkarak bize şöyle hutbe verdi:

"Ey insanlar! Büyük bir ayın gölgesi altına girmek üzeresiniz. Onda bin aydan daha faziletli olan; 'Kadir Gecesi' vardır. Allah-u Teâla, o ayda orucu müslümanlara farz kıldı. Gece ibadetini nafile kıldı. Kim o Ramazan ayında bir hayır işlerse, hayırla birlikte bir farz sevabına nail olur. Kim bir farz yaparsa, o farzın sevabı dışında da yetmiş farz sevabını kazanır."

Ramazan sabır ayıdır. Sabrın mükâfatı cennettir. Kim bir oruçluya iftar yemeği verirse, bir köle azad etmiş gibi sevap alır ve günahları bağışlanır. Biz dedik ki: "Ey Allah'ın Rasûlü! Hepimizin bir kişiye iftar verecek gücü yoktur."

Şöyle buyurdular: "Allah bu sevabı bir oruçluya bir yudum su veya hurma ile iflar ettirene de verir. Kim oruçluyu doyurursa, bu onun günahlarının bağışlanmasına vesile olur. Allah onu; 'Havz-ı Kevserden' öyle bir sular ki, bir daha susamaz. Ramazan ayının öncesi, rahmet, ortası bağışlanma, sonu da cehennem ateşinden kurtulmaktır." (Beyhaki, İbn-i Hıbban)

Peygamber Efendimiz (Sallallahu Aleyhi Ve Sellem) şöyle buyurmuştur:

"Kim inanarak ve bilerek Ramazan Ayı'nın orucunu tutarsa, Allah onun geçmiş ve gelecek günahlarını bağışlar.” (Buhari)

Oruç tutmaktan maksat, Allah-u Zülcelal'in düşmanı olan şeytanı kahretmektir. Şeytan insana yaklaşıp şehvetle onu azdırır. Şehvet ise, çok yemekle şahlanır.

Allah-u Zülcelal'in düşmanını kahretmek için şehvetin arzularını kırmak lazımdır. Bu da az yemekle, nefsi perişan etmekle olur. Bunun yolu da oruç tutmaktır.

Ey Nefsim! Allah-u Zülcelal için olan ibadetlerinde gevşeklik ve tembellik içindesin. Bunun sebebi ise senin şehvetine düşkünlüğün ve çok yemenden, şeytanın tuzaklarına düşmenden kaynaklanıyor.

Eğer Allah-u Zülcelal'in feyz ve rahmetini istiyor ve mahşer günü aç kalmak, susuz kalmak istemiyorsan bu dünyada oruç tutmak sureti ile birazcık Allah için aç ve susuz kal.

Biliyorsun ki bu senin için ahirette aç ve susuz kalmandan daha iyidir.

Seyda Muhammed Konyevi (K.S)