Senin Her aninda Seninle Olmak...

tarafından malatyali Ptsi Ağus. 11 2008, 10:45

Ey Sevgililer Sevgilisi, Efendiler Efendisi, Güzeller Güzeli Efendim!Yüreğimizdeki tüm muhabbet,sevgi,selâmlar Sana olsun.

Ya Rasûlallah! Senin doğduğun gün,toprak olsaydık,taş olsaydık,güneş,yıldız,ay olsaydık da Senin gelmenle bayram etseydik.Çünkü gelen Sen’din.Sen,Sevgililer Sevgilisi’ydin. Abdulmuttalip gibi sevinseydik,doyamasaydık Sana.Muhammed ismini koyarken büyük sevinç duysaydık Efendim!Senin süt kardeşin olsaydık da,Senin o gül yüzünü seyretseydik.Seninle oynasak,Seninle koşsak,Seninle yorulsaydık Sevgili…

Ya Rasûlallah! Sen Hira’da,o mübarek mekanda,secde ederken biz ayağının tozuna yüzümüzü sürebilseydik.Sana vahiy gelirken Cebrail’den,bizde Senin titremenle titreyip,sevinmenle sevinseydik.Mekke’den göç eden Muhacir olup Seninle beraber yolculuk edebilseydik.Belki de Medine’de ensâr olup Seni dört gözle bekleseydik;Senin gelmenle ağzımdan övgü sözcükleri dökülseydi birer birer...“Ey Ayyüzlü!Doğdun üzerimize,Sana söz verdik doğrudan ayrılmayız”deseydik Ya Nebi.Uhud’da Mus’ab olup Senin sancağını taşısaydık.Sana siper olsaydık.Raci’de şehit edilen Hubeyb ve Zeyd gibi “Rasûl’ün ayağına bir tek diken batmasına bile dayanamam.O canımdan daha candır.”diyebilseydik.

Senin en iyi arkadaşın Ebubekir olabilseydik.Onun gibi Senin yanındayken dahi Seni özleseydik.Sen ne desen kabul etseydik. “Rasulullah söylediyse doğrudur,O söylüyorsa doğrudur.” diyebilseydik.Sana tüm kalbimizle bağlansaydık Ya Rasulallah.Sen hicret için çıkarken evinden,Ali gibi,Senin uğruna göze alsaydık ölümü.Müşriklerin,Senin yerine bizi vurmalarına gözümüzü kırpmadan “Evet”diyebilseydik.Senin kızın olabilseydik. Zeynep, Fatıma, Rukiye,Ümmügülsüm…Belki Fâtımâtü’z-Zehra olsaydık da üzerine atılan pisliği temizlerken gözyaşımı tutamasaydık.Sana lâyık bir evlat olabilseydik, babamızin peygamber olmasına güvenmeden ibadet etseydik,Sevgili!Ömer olsaydık da Sen’i öldürmeye gelirken ayağına kapanıverseydik“Ya Rasûlallah!Sana inanıyorum,Senin dinine iman ettim.”O katı kalbimiz bir anda merhâmetli, yumuşak bir kalp oluverseydi Senin tebliğ ettiğin İslam güneşiyle.Bilâl olsaydık da Sen’in yaptığın mescitte ilk kez biz ezan okusaydik;Seni sevindirseydik.Müslüman olduğumuzdan dolayı çok eziyet çekseydik belki,yanıp yanıp kavrulsaydık ama Sen’in aşkının ateşi yanında bunlar bize önemsiz gelseydi Efendim! Sen’i koruyabilseydik müşriklerden,Ebu Tâlip gibi.Ya da Hamza olsaydık “Ben de Muhammed’in dinine inandım.” diyebilseydik korkusuzca ve bu yolda şehit olabilseydik.

Sen’in o güzide Ashâb’ın değiliz.Sen’in gibi güzel yüzlü kızların da değiliz,bir taş,toprak,güneş,ay da değiliz.Ancak senin aciz ve günâhkar ümmetiniz.Ya Nebi,bizi kendine kardeş,ümmet kabul eyle,

Ne olur? Sen bizim için cansın,canânsın gül kokulu Efendim...
Bize şefaat eyle Ya Rasûlallah, şefaat eyle!Sen; sevgilimiz, ümidimiz, hasretimiz,her şeyimizsin Efendim!...