Peygamber Efendimizin (sav) Hadislerinde Duanın Önemi

tarafından VUSLATZELİHA Perş. Tem. 31 2008, 15:29

Rabbimiz'in kullarına çok büyük bir lütfu olan dua, insanın tek dost ve veli olarak Allah'a teslim olduğunu gösteren önemli bir ibadettir. Duanın en önemli unsurlarından biri ise Allah'a ve O'nun dualara icabet edeceğine kesin olarak iman etmektir. Peygamber Efendimiz (sav) hadislerinde müminlere dua hakkındaki bu önemli konuyu şöyle hatırlatmıştır:

"İcabetten emin olarak Allah'a dua edin." (Kütüb-i Sitte, Muhtasarı Tercüme ve Şerhi, Prof. Dr. İbrahim Canan, 16. cilt, Akçağ Yayınları, Ankara, s. 327)

Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
"Allah'a kabul edileceğini kesinkes bilerek dua edin." (Ebû Hureyre radıyallahu anh. Tirmizî.)
Duanın kabul olmayacağı endişesiyle dua etmekten vazgeçmek, Kuran ahlakına uygun bir davranış değildir. Bu, pek çok yönden hatalı bir tavır olur. Müslümanlar, Allah'ın yardımından kuşkuya düşmeden, kabul olacağına kesin olarak iman ederek dua etmek konusunda titizlik göstermelidirler. Çünkü duaları kabul eden Rabbimiz Kuran'da şu şekilde bildirmiştir:

"Kullarım Beni sana soracak olursa, muhakkak ki Ben (onlara) pek yakınım. Bana dua ettiği zaman dua edenin duasına cevap veririm. Öyleyse, onlar da Benim çağrıma cevap versinler ve Bana iman etsinler. Umulur ki irşad (doğru yolu bulmuş) olurlar." (Bakara Suresi, 186)

İnsan, acz içinde, Allah dilemedikçe hiçbir şeye güç yetiremeyeceğini bilerek, umarak ve korkup sakınarak, her konuda Allah'a yönelmeli, herşey için O'na dua etmelidir. Bu konuda da müminler için şüphesiz en hikmetli örnek Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav)'in dualarıdır. Bir hadiste, Peygamber Efendimiz (sav)'in Allah'a kendisine güzel bir ahlak ve iyi bir huy vermesi için şöyle dua ettiği belirtilir:

"Allah'ım! Yaratılışımı ve ahlakımı güzelleştir. İlahi! Beni ahlakın kötülerinden uzaklaştır." (Tırmizi, İmam Ahmed ve Hakim'den; Huccetü'l İslam İmam Gazali, İhya'u Ulum'id-din, 2. cilt, Çeviri: Dr. Sıtkı Gülle, Huzur Yayınevi, İstanbul 1998, s. 789)
Kuran'da "Şüphesiz sen, pek büyük bir ahlak üzerindesin" (Kalem Suresi, 4) ayetiyle övülen Peygamberimiz Hz. Muhammed (sav)'in duaları, Kuran’da birçok ayette bildirilmektedir. Bu ayetlerde dikkat çeken en önemli konu ise Peygamberimiz (sav)'in dualarında Allah’ı sıfatları ile birlikte anması ve övmesidir. Kendisi, dualarında hem Allah'a teslim olduğunu, Allah'ı tek dost ve yardımcı olarak gördüğünü belirtmiş, hem de Rabbimiz'i en güzel isimleri ile yüceltmiştir. Bir ayette Peygamberimiz (sav)'in ettiği hikmetli dua şöyle bildirilmiştir:

"Ve de ki: "Rabbim bağışla ve merhamet et, Sen merhamet edenlerin en hayırlısısın." (Müminun Suresi, 118)

Tüm müminler Peygamberimiz (sav)'in dua ederken gösterdiği bu üstün ahlakı örnek almalı, dualarında içtenlikle Allah'a yönelmeli ve Rabbimiz'i öven bir üslup kullanmalıdır. Peygamber Efendimiz (sav)'in duanın önemini vurguladığı hadis-i şeriflerinden biri şöyledir:

Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
"Kime dua kapısı açılırsa, ona rahmet kapıları açılır. Allah'ın en çok sevdiği şey, kendisinden afiyet istenilmesidir. Dua, başa gelen için de, gelmeyen için de faydalı olur. Kazayı ancak dua önler. Onun için, duaya sarılmalısınız." (İbn Ömer radıyallahu anh. Tirmizî)

Allah Resûlü sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu:
"Kişi, Müslümansa kardeşine arkasından dua ederse, melekler: 'Amin! Aynısı sana da olsun!' derler." (Ebû Derda radıyallahu anh. Müslim.)