Ey susuz kalanlar için parmaklarından pınarlar akan Sevgili!

ALLAH,ım beni Onun soyuna ilhak eyle,Onun sahip olduğu şerefe beni layık kıl.
Onu bana öyle tanıtki,bununla cehalet kanatlarından kurtulup fazilet pınarlarından kana kana içeyim.
Bana Onun yolu üzerinde ,inayetinle kuşatılmış olarak huzuruna doğru giden yolda yardım et.
Beni ebediyyet deryalarına al,vahdet denizinin kaynağına garget;öyleki sadece Onunla göreyim,
Onunla işiteyim,Onunla bulayım,Onunla hissedeyim.



Andım yine Sen'i her şey yâdımdan silindi, Hayalin gönlümün tepelerinde gezindi;
Bu bir serap olsa da hafakanlarım dindi.. Andım yine Sen'i her şey yâdımdan silindi.

Keşke her an aşkınla oturup aşkınla kalksam, Ruhlar gibi yükselip de ufkunda dolaşsam;
Bir yolunu bulup gönlünden içeri aksam.. Keşke her an aşkınla oturup aşkınla kalksam.

Anladım vaslına ermek için artık çok geç, Hicranla yanan gönlüm durmadan inleyecek;
İnleyip en taze hislerle hep bekleyecek.. Anladım vaslına ermek için artık çok geç...


Ey susuz kalanlar için parmaklarından pınarlar akan Sevgili!
Yaradan, Habibim demiş Sana,
Sen olmasaydın gökleri yaratmazdım. diye ilân etmiş âleme.
Ağaçlar köklerini sökmüşler toprağın bağrından yanına gelmek için.
Hurma kütüğü inlemiş rıhletinin ardından. Ey taşlarla bile konuşan Sevgili!
Bir gün gelsen bana, ağlayan gözlerimin tâ içine sürmeli gözlerinle nazar kılsan, nurun aksa
gözlerimden gönlüme. Ve öylece yanarak menziline varsam.